PL: Brak weny. W ekstremalnym przypadku desperacji mogłabym zakończyć w tym miejscu post, który odzwierciedlał by wszystko w 100% i nie wymagałby dodatkowego komentarza. Jednak jako, że blogerce z (prawie! - wow!) 3 letnim stażem nie wypada, pora na małe lanie wody - czyli coś co robi każdy twórca kiedy nie wie co, jak i o czym. Wtedy właśnie pojawia się kilka opcji. Łatwe dla autora 'testowanie cierpliwości' czytelników, którzy mogą jedynie rzucać monetą czy będzie co czytać w tym tygodniu czy może i nie. Oraz opcja druga. Zrobić cokolwiek. A nuż może wyjdzie coś co da się przetrawić, coś co nie będzie krzyczeć 'wiem, że daje Wam kolejny bezsens, ale nie miałem weny, sory...''. Albo ostatecznie opisać to co można opisywać i opisywać w nieskończoność. Ubierając to za każdym razem w inne słowa, by zdawało się, że czytamy kolejną nowość tak naprawdę zataczając stałe powiększające się koło. Więc (choć Pani mówiła że od tego wyrazu zdania się nie zaczyna! - jako powtórka do egzaminów) ulubionym tematem blogerów i blogerek nieodłączalnie stała się pogoda, szkoła, brak siły i jeszcze raz pogoda, jako wielce wdzięczny temat.
Ponarzekasz, że teraz za zimno ale potem, że jednak za gorąco. Stwierdzisz, że obecnie w szkole jest taka harówa, że jest Ci tak ciężko i na nic nie masz czasu. Następnie napiszesz, że w sumie to masz się całkiem dobrze, ale zaraz potem znowu wspomnisz jeszcze o pogodzie dodając jak bardzo nie możesz doczekać się kolejnej pory roku.
I oto magicznym sposobem wychodzi całkiem składna publikacja, jako odzwierciedlenie Twojej pisarskiej duszy. Moje uznanie, bo właśnie udało Ci się stworzyć coś co ewidentnie zaprzeczy braku owej weny twórczej.
Ewentualnie możesz zrobić to tak jak ja, nie wnosząc nic nowego i opisać w kilkudziesięciu zdaniach o tym, że jej właśnie nie masz. Miłego tygodnia! Do zobaczenia. :*